Bardzo wielu księgowych sądzi, że powstałe w trakcie inwentaryzacji różnice między stanem rzeczywistym a stanem wykazanym w księgach rachunkowych należy rozliczyć do 31 marca. Tymczasem z ustawy o rachunkowości wynika, że jest na to mniej czasu.

Każda jednostka prowadząca księgi rachunkowe ma obowiązek dokonać na dzień bilansowy inwentaryzacji składników aktywów i pasywów. Przeprowadza się ją po to, aby skonfrontować dane figurujące w księgach rachunkowych z rzeczywistym stanem składników majątkowych. Jeżeli w wyniku czynności inwentaryzacyjnych pojawią się różnice, tj. niedobory lub nadwyżki, należy je wyjaśnić i rozliczyć. Powstałe w trakcie inwentaryzacji różnice dotyczące 2019 r. należy rozliczyć w księgach rachunkowych roku 2019. Ustawa o rachunkowości (art. 24 ust. 5 pkt 2 wskazuje przy tym, że księgi rachunkowe można uznać za prowadzone bieżąco, jeżeli zestawienia obrotów i sald kont księgi głównej są sporządzane za rok obrotowy nie później niż do 85 dnia po dniu bilansowym. Tym samym, w jednostce, której dniem bilansowym jest 31 grudnia 2019 r., rozliczenie różnic inwentaryzacyjnych za 2019 r. należy dokonać w terminie do 26 marca 2020 r.( a nie jak się często sądzi do 31 marca).

Podstawa prawna: